پوشش های پاشش حرارتی

نام دسته:

پوشش های لایه نازک

تولید کننده :

بهین کاران

در روش پاشش حرارتی یک فلز و یا آلیاژ به کمک یک منبع حرارتی بصورت مذاب و یا خمیری درآمده و با استفاده از فشار هوا به سمت قطعه پرتاب می‌گردد.

تفاوت در جنس پوشش و منبع تأمین دما موجب شکل‌گیری روش‌های مختلف پاشش حرارتی گردیده است که پرکاربردترین آنها پاشش حرارتی شعله‌ای(Flame Spray)، پاشش حرارتی قوس الکتریکی(Arc Spray)، پاشش حرارتی پلاسمایی(APS) و روش اسپری سوخت و اکسیژن با سرعت بالا(HVOF,HP-HVOF) می‌باشد. 

مزایا: تولید پوشش‌های با ضخامت 50 میکرون تا 500 میکرون، عدم وابستگی به هندسه قطعه(امکان پوشش‌دهی فطعات پیجیده)، کار در رنج وسعیی از مواد شامل فلزات آلیاژها سوپرآلیاژها سرامیک‌ها و سرمت‌ها، ایجاد پوشش تقریبأ یکنواخت، دمای کاری پایین(امکان اعمال بر قطعات ظریف و حساس با حداقل اعوجاج)

معایب: وجود محدودیت در ضخامت پوشش، استحکام چسبندگی کم به دلیل تشکیل پیوندهای مکانیکی در فصل مشترک پوشش-زیر لایه، وجود تخلخل و ذرات اکسیدی، بهره‌وری پایین روش و پرت مواد اولیه، حساسیت بالا به سایز ذرات پودر و گران‌قیمت بودن مواد اولیه، مقاومت به ضربه بسیار کم

کاربردها: 

بازسازی قطعات تعمیری و یا مستهلک: انواع پوشش از جنس فولاد، آلومینیم، روی، فولاد زنگ نزن، مولیبدن(Mo) ...،

پوشش‌های مقاوم به سایش: تنگستن کارباید(WC-Co-Cr) انواع گروه‌های استلایت(Stellite) انواع گروه‌های کولمونوی(Colmonoy) اکسید کروم، اکسید آلومینیوم، اکسید تیتانیوم(Ti)،

پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی و اکسیداسیون: انواع گروه‌های اینکونل(Inconel) هستالوی(Hastelloy) انواع گروه‌های MCrAlY،

پوشش‌های عایق حرارتی شامل انواع گریدهای YSZ،

پوشش‌های خودروان‌کار انواع گروه‌های بابیت(Babbitt) آلومینیوم-سیلیسیوم، پوشش‌های گرافیتی

پوشش‌های سایش پذیر (Abradable Coating).